Schron bojowy "Włóczęga" - dowódca - podporucznik rezerwy Marian Małkowski, w skład załogi wchodziło3 podoficerów oraz 13 szeregowców, łącznie 17 żołnierzy. Ciężki betonowy schron bojowy typu "D" uzbrojony był w 1 działko przeciwpancerne Boforsa, kaliber 37 mm, oraz 3 ciężkie karabiny maszynowe typu "Browning" wz. 30, kaliber 7,92 mm, dwa w strzelnicach, jeden używany na górze schronu. Nie zamontowano kopuły pancernej obserwacyjno-bojowej, jedynie ułożono na schronie worki z piaskiem. Posiadał wyjście zapasowe, jedną wyrzutnię rakiet oświetlających, zrzutnie granatów oraz strzelnicę obrony wejścia. Urządzenia wentylacyjne oraz agregat prądotwórczy i reflektory nie zostały zamontowane. Schron został wybudowany w okresie lipiec-sierpień 1939 r. i brał czynny udział w walkach 2-3 września 1939 r. Walczył do ok. 8.30 3 września, został poddany po wyczerpaniu amunicji i możliwości walki. Z jego załogi zginęło dwóch żołnierzy: kapral Franciszek Tomaszek i kapral Bolesław Wiśniewski. W latach 50-tych wybudowano na schronie dom mieszkalny. Obecnie jest niedostępny do zwiedzania.
Strona powstała w ramach projektu pn. „RUNDA po mostach i górkach”. Mikroprojekt jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu INTERREG V-A Republika Czeska – Polska 2014-2020 oraz z budżetu państwa za pośrednictwem Euroregionu Beskidy.
